Produkt dodany do koszyka
Spis treści [ukryj]
Ćma bukszpanowa (Cydalima Perspectalis) zwana również ćmą azjatycką to bardzo inwazyjny i trudny do zwalczenia szkodnik roślin. Żeruje głównie na bukszpanach z rodzaju drobnolistnych i zimozielonych, doprowadzając do całkowitej degradacji i zamierania roślin ozdobnych. Agrofag stanowi ogromne zagrożenie zarówno dla bukszpanów w przydomowych ogrodach, na tarasach i balkonach oraz plantacji bukszpanów w parkach, ogrodach publicznych, czy szkółkach roślin ozdobnych. Najczęstszym skutkiem żerowania ćmy bukszpanowej jest destrukcja krajobrazu. Żarłoczne larwy i gąsienice potrafią w krótkim czasie ograbić bukszpany z liści i młodych pędów, przekształcając je z pięknych krzewów ozdobnych w gołe, uschnięte i przerażające krzaki. Szkody potrafią być na tyle duże, że roślina nie jest w stanie się zregenerować. W tym celu należy podjąć szereg działań mających na celu monitorowanie obecności szkodników oraz szybkie i skuteczne zwalczanie ćmy bukszpanowej.
Spis treści [ukryj]
Ćma bukszpanowa wywodzi się z Azji (Japonia, Chiny, Korea i azjatycka część Rosji), a pierwsze przypadki obecności szkodników w Europie odnotowano w 2007 roku. Z racji na inwazyjne stadium rozwojowe szkodnik szybko się rozprzestrzenił w całej Europie, przy czym pierwsze przypadki w Polsce rozpoznano w 2012 roku. Od tamtego czasu sukcesywnie się rozprzestrzenia, stanowiąc poważny i trudny do opanowania problem w uprawie bukszpanów. Do niedawna nie posiadała żadnych wrogów naturalnych, aczkolwiek obserwuje się udział dziko żyjących ptaków w stopniowym zwalczaniu larw i gąsienic ćmy bukszpanowej. Dorosłe osobniki ćmy bukszpanowej potrafią emigrować na dalsze odległości w celu poszukiwania roślin żywicielskich , dlatego szkodnik jest trudny do opanowania i oporny w zwalczaniu. Tylko sukcesywne monitorowanie obecności ćmy bukszpanowej oraz szybka reakcja może pomóc w uratowaniu bukszpanów w sytuacji wystąpienia szkodników. Chory bukszpan, dotknięty ćmą bukszpanową może się zregenerować, jednak jest to zależne od stopnia porażenia. Ogrodnicy i miłośnicy ogrodów są przerażeni skalą strat jakie niesie ze sobą ten szkodnik, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na jego obecność w ogrodzie.
Szkodnik bukszpanu należy do grupy motyli. Dorosła postać ćmy ma skrzydła długości około 4 cm w kolorze biało-szarym, z wyraźnie zaznaczonymi prążkami wzdłuż brzegów. Te mozaikowate po rozłożeniu skrzydła są typowe dla gatunku motyli, przy czym w spoczynku pozostają tylko brunatne i układają się płasko wzdłuż tułowia owada. Charakteryzuje się dużym stadium rozwojowym, a rocznie rozwijają się 2-3 pokolenia szkodników. Zasięg lotu motyli wynosi od 5-10 km, dlatego m.in. jest tak inwazyjnym i zagrażającym agrofagiem. Na dalsze odległości rozprzestrzenia się już wraz z zakupionym czy przesadzanym bukszpanem. Larwy ćmy bukszpanowej wylęgają się z jaj, które samice składają na liściach bukszpanu. Gąsienice są owłosione, mają czarną głowę i zielony kolor tułowia w czarne plamki i charakterystyczne linie, przy czym wraz ze wzrostem ciemnieją. Osiągają długość ciała 35-44 mm. Od samego początku są bardzo żarłoczne i żerują na młodych liściach i pędach bukszpanu, wytwarzając przy tym obfitą przędzę. Dojrzałe gąsienice przybierają postać poczwarki osadzonej na liściach lub gałęziach bukszpanu, by po kilku tygodniach zmienić się w motyla. Cykl rozpocznie się na nowo, gdy samica złoży jaja. Formą zimującą są gąsienice, w stadium larwalnym, ukryte przed chłodem i śniegiem w kokonach z przędzy w dolnych partiach krzewów bukszpanu. Wczesną wiosną, gdy zrobi się ciepło gąsienice wyjdą ze swoich kryjówek rozpoczynając swój gwałtowny żer.
Duża rozrodczość oraz wiele cykli rozwojowych w jednym sezonie wegetacyjnym są głównym powodem inwazyjności ćmy bukszpanowej. W przypadku tego groźnego szkodnika wyróżnia się 4 etapowy cykl rozwojowy. W stadium larwalnym jest niemalże niewykrywalna, co wpływa na opóźnioną reakcję i podjęcie stosownych środków zapobiegawczych. Pierwszym widocznym dla oka objawem żerowania ćmy bukszpanowej będą uschnięte liście, rozpięta przędza oraz gąsienice siejące spustoszenie.
Gąsienice ćmy bukszpanowej żerują na liściach i pędach roślin. Często ukryte są wewnątrz krzewu czy żywopłotu, dlatego już wczesną wiosną należy raz na 1-2 tygodnie przeglądać gałęzie bukszpanu, gdyż tam składane są jaja. Szkodliwość owadów jest ogromna. Typowymi objawami żerowania ćmy bukszpanowej będą:
W przypadku stwierdzenia obecności gąsienic ćmy bukszpanowej, niezwłocznie należy rozpocząć codzienną lustrację bukszpanów oraz otrząsanie krzewów w celu eliminacji jaj i larw. Przy małym nasileniu pożeraczy bukszpanów pomocne będzie rozłożenie pod krzewem folii budowlanej i ręczne wybieranie gąsienic oraz spalenie owadów i uschniętych gałęzi. W małych ogrodach sporadycznie można również wypłukiwać gąsienice strumieniem wody z węża ogrodowego. Bukszpany można przeczesywać przy użyciu grabi, co pomoże w wyzbyciu się gąsienic. Należy przy tym zachować uwagę, aby nie uszkodzić liści i gałęzi krzewów. Popularne i pomocne będą z pewnością domowe sposoby zwalczania tych szkodników, o których piszemy poniżej. Duże uprawy bukszpanu ozdobnego w parkach i można zabezpieczyć poprzez zastosowanie profesjonalnych preparatów do zwalczania ćmy bukszpanowej.
Istnieje wiele domowych sposobów na ochronę bukszpanu przed inwazją azjatyckich szkodników. Jednym z popularniejszych jest oprysk z octu na ćmę bukszpanową, sporządzony z wody i octu jabłkowego w proporcji 1l/100 ml. Soda oczyszczona na ćmę bukszpanową również umożliwi przygotowanie oprysku. W butelce z atomizerem należy zmieszać wodę z 1 łyżeczką sody oczyszczonej, dodając 1 łyżkę płynu do mycia naczyń, który unieruchomi gąsienice. Woda z mydłem w płynie to kolejna recepta pomocna w zwalczaniu szkodników. Przygotowując oprysk należy dodać 10 ml mydła w płynie na każdy litr wody i dokładnie spryskać roztworem rośliny. Czosnek doskonale wspiera dobrostan rośliny oraz skutecznie zwalcza choroby i szkodniki. Przygotowując oprysk należy dodać 5 ząbków czosnku na każdy 1 litr wody i pozostawić do naciągnięcia, a następnie dokładnie spryskać bukszpany, ze szczególnym uwzględnieniem wnętrza krzewów, gdzie gromadzą się gąsienice. Można oczywiście mieszać wszystkie wyżej wymienione składniki w przeliczeniu na 1 litr wody i nanosić na porażone bukszpany w formie oprysku dolistnego. Aby zachować skuteczność oprysku ważne jest systematyczne jego stosowanie co 7-10 dni w okresie od kwietnia do października, czyli przez cały sezon wegetacyjny.
Wczesne wykrycie szkodników i podjęcie konkretnych działań może zapobiec rozprzestrzenianiu się tych żarłocznych owadów i oszczędzi bukszpan przed całkowitą destrukcją i ogołoceniem z liści. Zapobieganie atakom ćmy bukszpanowej jest bardzo istotnym elementem profilaktyki. Zwalczanie ćmy bukszpanowej wiąże się z zastosowaniem środków ochrony roślin, bądź preparatów ekologicznych, które pozwolą na eliminację owadów. Oprysk na ćmę bukszpanową najlepiej nanosić przy użyciu opryskiwaczy ciśnieniowych z długą lancą, która pozwoli dotrzeć do najgłębszych części bukszpanu, gdzie gromadzą się szkodniki roślin. Istnieje kilka sposobów, które pozwolą uchronić rośliny przed inwazją szkodników.
Jak widać z powyższego artykułu, bukszpan będący piękną rośliną ozdobną jest bardzo narażony na szkodliwe działanie ćmy bukszpanowej. Agrofag jest niezwykle inwazyjny i sieje postrach wśród miłośników pięknych ogrodów oraz zarządców terenów zielonych w parkach, publicznych ogrodach czy terenach rekreacyjnych, gdzie bukszpany stanowią dużą część pięknego krajobrazu. Monitorowanie obecności ćmy bukszpanowej, systematyczna kontrola roślin oraz środki zapobiegawcze w postaci oprysków są kluczowym rozwiązaniem w ochronie uprawy bukszpanów.